Форум » Незнакомые знакомые места » Что находилось здесь раньше? » Ответить

Что находилось здесь раньше?

Анатолий: Что находилось здесь раньше?

Ответов - 70, стр: 1 2 3 4 All

Лиора: На ул. Театру, 4 в 60-70х годах располагалась детская поликлиника. Интересно, а что было в этом здании раньше? И что теперь? А если кто-нибудь из гостей форума посещал эту поликлинику, может вспомнят, что было изображено на очень большой картине, которая висела в коридоре на 2-м этаже?

Raja: Лиора, посольство Украины. Немного про этот дом. Дом Ильи Блоха с лечебницей Ул. Театро, д. 4 Арх. Даниэль Розенхауз, 1911 В доме врача И.Блоха, построенном в тихом переулке в районе Погулянки, располагались апартаменты хозяина и частная клиника. Структура солидного здания двойная: врачебные помещения находились в двухэтажной основной части и имели два входа, а квартира спланирована в ризалите, выдающемся во двор. Основной вход скомпонован сбоку, в углубленной части. Фасад со стороны улицы симметричный, нижняя часть подчеркнута рустовкой, центр повышен антресолью и обильно декорирован. Мотивы сецессные (волны, женские головки, растительные гирлянды), только их стилизация жестковата, ближе к неоклассицизму. (Из книги "Vilnius 1900 - 2005") Мы помним этот дом как детскую поликлинику на тогдашней ул. Качалова (её вспоминали в теме Общепит нашей молодости 2 на стр. 7 vingis № 287 и 288, tadukb №673).

Лиора: Raja, большое спасибо за Ваш ответ! Прочитала с большим интересом. Представила, как функционировало это здание при первом его владельце. А вот по поводу последнего моего вопроса - мне кажется, что висела картина "Неравный брак". Но уверенности только на полтора процента


Raja: Лиора, я сама жила в другом районе и поэтому ни разу не побывала в этой поликлинике. Но на форум иногда заходят люди, которые вспоминали работавших здесь врачей, а значит, они были пациентами детской поликлиники на ул. Качалова. Подождем, когда они откликнутся.

DAVO: В конце улицы Аукштагирё, там, где кончается асфальт, справа на горке я обнаружил остатки какого-то непонятного, напоминающего фортификационное, сооружения. Странно то, что находится в лесу и занимает значительную площадь. Может, кто знает, что тут было?

Vidut: Что было тут? Балка, полубашня. Улица Geliu. Вид со двора.

Gedis: Vidut пишет: Что было тут? ... Улица Geliu. Синагога, о ней говорилось в теме Синагоги (см. тут).

Vidut: Благодарю Вас, уважаемый Gedis.

DAVO: На левом берегу реки Нерис, чуть не доходя до Гарюнского моста есть сохранившийся старый причал. Может, кто-нибудь знает подробности ?

Gedis: DAVO пишет: чуть не доходя до Гарюнского моста есть сохранившийся старый причал. Ar tai?

DAVO: Да, это он! Для каких целей он мог предназначаться ? Судя по высоте, суда были немалые...

Vidut: DAVO пишет:На левом берегу реки Нерис, чуть не доходя до Гарюнского моста есть сохранившийся старый причал. А вы уверены, что это причал? Мне говорили, что это место для забора воды пожарными машинами.

ntl2013: Здравствуйте, Может кто то подскажет, что находилось раньше по адресу Монюшкос 27? Есть ли какая то информация, снимки? Благодарю.

Walles: ntl2013, W czasach pierwszej wojny światowej 1915-1918 była tam "OCHRONKA dla Dzieci Bezdomnych Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny", dom (miał wtedy adres Moniuszki 19) należał do Marii Kozłow.

Walles: Uliczka Širvio g. niepozorna, ledwie widoczna….. odchodzi w prawo od Antokolskiej za marketem „Iki” i za wieżowcem z numerem 75. Dalej po parzystej stronie kilka postsowieckich bloków czyli nic ciekawego. Należy przejść ok. 200 metrów i po lewej nieparzystej stronie jest ledwie widoczny wśród drzew budynek szpitalny … Oficjalna nazwa: „Infekcinių ligų ir tuberkuliozės ligoninė, Širvio g. 5”. Ktoś go zapewne widział… ale może nie, bo nie było potrzeby zapuszczać się w to miejsce. No cóż budynek, jak budynek, ani piękny, ani zabytkowy. Pomysł jego postawienia pojawił się w październiku 1928 roku. Miał być pamiątką dziesięciolecia odzyskania przez Polskę niepodległości. W Wilnie zdecydowano, że sposób budowa będzie dla przyszłych pokoleń „trwałą pamiątką tego święta”. Dom miał pełnić funkcję (i taką miał nazwę) ”Domu Dziecka Ziemi Wileńskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego". Aby projekt zrealizować zwrócono się do społeczeństwa o zbiórkę pieniędzy. Wilnianie i nie tylko byli hojni… zgromadzono blisko 125 tysięcy złotych, kwotę niebagatelną. Do pełnej sumy jaką potrzebowano dołożyły się wszystkie powiaty województwa wileńskiego i Magistrat m. Wilna (razem 180 tysięcy) oraz rząd RP z dotacją 240 tysięcy zł. Przyszły gmach znalazł przecudną lokalizację… ulica Antokolska 145 (działkę należało wykupić z całościowego funduszu). Otoczony zdrowym, pachnącym żywicznym lasem, oddalony od ruchliwej ulicy. Miał być oazą spokoju i ciszy. W kwietniu 1930 powołano związek dla zbudowania i prowadzenia wileńskich Zakładów Opieki Społecznej. Na czele stanęli: poseł na Sejm II RP: Bronisław Wędziagolski, dr Stefan Brokowski i prawniczka Halina Zasztowt-Sukiennicka. Budowę rozpoczęto w 1930 roku. Później nastąpiła przerwa (w 1931 i 1932) gdyż pieniędzy zabrakło i związek zaciągnął pożyczkę w BGK (100 tys. zł). Jeszcze było mało… kolejne tysiące dorzucili: Wileński Urząd Wojewódzki (15 tys) i Generalna Dyrekcja Loterii Państwowej (20 tys). Byli jeszcze inni, mniejsi darczyńcy. Pod koniec 1932 roku ruszono z robotami wykończeniowymi i urządzaniem wnętrza. Gmach miał centralne ogrzewanie, instalację elektryczną, wodociąg i kanalizację oraz budynek gospodarczy na zapleczu. Całkowity koszt: blisko 713 tysięcy złotych. Planowano jeszcze, aby obok stanął budynek administracyjny i kilka pawilonów. Dom Dziecka im. J. Piłsudskiego był obliczony na 140 dzieci (w wieku od 3-14 lat), obojga płci… przede wszystkim dla dzieci obywateli zasłużonych przy wywalczeniu niepodległości Ojczyzny (ze środowisk robotniczych) oraz dzieci pracowników samorządowych województwa. Pierwsze dzieciaki zaczęto przyjmować w październiku 1933 roku. Uroczystego otwarcia po ceremonii poświęcenia (arcybiskup Jałbrzykowski) dokonał w imieniu Józefa Piłsudskiego, który osobiście nie mógł przybyć - minister opieki zdrowotnej dr Hubicki i grupa innych osobistości w dniu 29 listopada 1933 roku. Kiedy goście zwiedzali budynek…. Rzucały się w oczy… jasność, nowoczesność, estetyka. Tuż przy sali przyjęć przepiękne witraże artystki Lidii Szolc. Jeszcze raz poproszono o dary serca ludności Wilna… o zabawki, gry i maskotki dla małych podopiecznych. Dom Dziecka im. Józefa Piłsudskiego funkcjonował do 1939 roku, kiedy został przejęty przez litewską służbę zdrowia.

карлсон: 2009 Walles пишет:Oficjalna nazwa: „Infekcinių ligų ir tuberkuliozės ligoninė, Širvio g. 5”. В советское время улица названия не имела и туберкулезная больница носила адрес Антакальнё 77. Сейчас официальное название - Atsparios tuberkuliozės stacionaras и является отделением Сантаришской клиники.

Vilnetis: На затоне у этого ангара зимуют плавсредства:

Vilnetis: А что раньше было в этом здании?

Vilnetis: Немного другой ракурс, неужели действительно никто не знает ?

advokat: Водозабор.



полная версия страницы